به راستی تمام ارقام بازیچه ی دنیاست

نقاش را گفتم نقشی کشد از زندگی
با قلم نقش حبابی بر لب دریا کشید

بوم نقاشی سپید بود

و رنگ های زیبایی به نقاش چشمک می زد

ناگاه از کنارش مرد تاجری گذشت

که دل تنگ ارقامش بود

و نگران صفر و یک

دیگر رنگ دیروز را نداشت

او شده بود گدای امروزی

و دیگر همه دوست داشتند

او را از دفتر خاطرات روزانه خط بزنند

...

نقاش خندید

و کمی آن طرف تر

کودکی را دید

که به دنبال چند صفر می دوید

تا نانی برای خوردن پیدا کند

نقاش باز هم خندید

و کمی آن طرف تر

گوری را دید

که با فرش های ابریشم رنگ می زدند

...

باز هم خندید

و بر روی کاغذ

تمام ارقام را از صفر تا به یک نوشت

و از هر رقم منظره ای زیبا

و صورتی زیبا کشید

کوزه ی گلی

گرگ زخمی

خانه ی متروکه

سنگ فرش های خیابان

و گفت:

به راستی تمام ارقام

بازیچه ی دنیاست

تا که شاید مالک آن شویم

که پیش از همه ی ما به نام خدا ثبت شده است...